Mijn naam is Henk Nijman. Ik ben bang voor deze website. Als ik mijzelf laat zien zonder direct contact voel ik me eenzaam en bedreigd. Alarm! Niet doen! En toch. Van beroep ben ik begeleidingskundige. In dat vak gaat het om zichtbaar maken, onder andere door zelf zichtbaar te zijn. En om kritisch zelfonderzoek. Samen met anderen. Wie wil, kan reageren op mijn teksten.
Dus hier is mijn website.Wie jij bent is voor mij nog onduidelijk. Ik vermoed dat iedereen die op deze site kijkt nieuwsgierig naar zichzelf en anderen is. Ik ben ook benieuwd naar jou, waar je werkt, hoe je dat doet, wat je goed kunt, wat je wensen zijn. En wat je allemaal meemaakt.
Misschien helpt het voor de kennismaking dat ik nog iets meer over mijzelf vertel. Mij open uitspreken kan ik het beste in contacten waarin ik niet (snel) hoef te verklaren, niet direct hoef te zijn, niet spitsvondig of assertief hoef te reageren. Als ik goed naar iemand luister, hoor ik ook mijzelf en neem ik de tijd. Ik hou van ruimte.
Ik denk dat ik in dit vak ben terecht gekomen om telkens opnieuw die ruimte te maken. Voor mijzelf en voor anderen. Ik leer het steeds beter. Op meer plekken. Ik oefen dan wat ik moeilijk en fijn vind.
Ik ben opgegroeid in een gesloten omgeving waar mij krachtig werd duidelijk gemaakt hoe ik moest zijn, denken, voelen. Mijn verblijf tussen begeleidingskundigen helpt mij om mijn eigen werkelijkheid te ontdekken. Zonder de dwingende overtuigingen van anderen, die de mijne leken. Ook zonder mijn eigen overtuigingen, die vaak hinderlijk zijn.
Ik sta mijzelf toe dat ik aarzel en stotter en stamel. Ik leer onzekerheden, verwarring en angst te verdragen en soms op te zoeken. Ik geef meer aandacht aan verlangen, behoeftes, gevoelens, tegenstrijdigheden.
Ontsnappen is het woord dat mij helpt. Telkens opnieuw ontsnappen naar de kleurrijke werkelijkheid.
Begeleidingskundige
Ik werd begeleidingskundige (toen nog: supervisor) nadat ik vijftien jaar als hulpverlener en één jaar als leidinggevende werkte. Sinds die tijd vind ik dat ik een echt beroep heb. Het past bij mij. Niet zozeer vanuit mijn talent, vooral vanuit verlangen. Ik heb als begeleidingskundige in verschillende organisaties gewerkt en daarnaast ook altijd in mijn eigen praktijk.
Ik deed opleidingen en cursussen, die telkens voor mijn werk én mijn eigen ontwikkeling zinvol waren: NLP, psychodrama, groepsdynamiek, mindfulness, moreel beraad.
In 2011 rondde ik de master begeleidingskunde af. Vanaf die tijd geef ik mijn beroep persoonlijk vorm, zoals ik het graag wil, op maat voor mijzelf en voor degene die ik begeleid.
Naast mijn eigen praktijk werk ik als leersupervisor aan de Hogeschool Rotterdam, voor de Master Begeleidingskunde. En als opleider -in heel brede zin- bij het expertisecentrum van de Pompestichting in Nijmegen. En ook daar steeds meer als begeleidingskundige.