Begeleidingskunde omvat verschillende soorten begeleiding binnen organisaties. Het gaat om een (zelf-)kritische manier van ondersteuning bij leren en begint met onderzoekend contact: wat speelt hier?
Ik hanteer verschillende vormen van begeleiding. Ik kan goed helpen zoeken, op diverse manieren. Ook zonder antwoorden te vinden. Wanneer jij begeleiding vraagt, doe ik mijn best om jou tegen te komen in jouw wereld. Wij onderzoeken samen hoe je werkt en wat aandacht vraagt. Dat mag gericht zijn op verandering. Maar het hoeft niet.
Ik stel vragen vanuit verschillende invalshoeken, ik zeg wat ik met je meemaak. Soms stel ik voor iets te doen. Tekenen, lezen, een spel, muziek, bewegen. En ik vraag jou of het klopt wat we doen.
Jouw ervaringen staan voorop en we zorgen samen dat je leert. Ik zal wel wat duwen en trekken. Maar telkens binnen jouw wens om te leren..
Voor mij is het prettig dat ik zo begeleid dat jij op de eerste plaats komt. Dan komt er wel een vorm. Het begint bij samen onderzoeken wat belangrijk is.
Op deze manier is elk traject van begeleiding onvoorspelbaar en uniek.
Ervaringen
Mijn ervaringswereld bevat mijn denken, wensen, driften, gevoelens, emoties, verlangens, overwegingen, overtuigingen, gedrag, beelden. Het is een stroom van voortdurend over elkaar heen tuimelende waarnemingen, woorden, sensaties, bewegingen, tegenstrijdigheden, overeenkomsten. Als een rivier is zij eventjes helder en fris, en dan wordt zij weer kalm en modderig. En alles mag er zijn.
Er is telkens afwisseling tussen de stroom van ervaringen en de inbedding daarvan in inzichten of conclusies. Die inbedding, ontdek ik telkens weer, is ook maar tijdelijk. Er zijn zoveel verschillende conclusies, aannames, meningen, stellingen mogelijk. Die worden allemaal onderdeel van de stroom van ervaringen.
Hoe ziet jouw ervaringswereld eruit? Hoe kun je daarin leren?
Omdat het gaat om onderzoek van ervaringen, kom je in begeleiding telkens nieuwe gezichtspunten tegen. Je kunt je zelf vanuit verschillende hoeken bekijken en met nieuwe ogen kiezen wat je past. Het gaat telkens weer om verschillen. Tussen jou en anderen, maar ook in jezelf.
Standpunt
Een wiel dat draait, ik niet
Ik stuntel op twee benen
en noem dat Lopen, Gaan
Sta ik toevallig stil
dan heet dat het standpunt dat ik inneem.
J.A. Emmens
Onderzoeken
Voor mij is ‘onderzoeken’ het centrale woord in begeleiding. Heel kort betekent onderzoeken hier: telkens weer uitstellen van conclusies.
Ook ik heb de neiging om van alles vast te stellen: ik zit zus elkaar, hij zit zo in elkaar, samenwerken moet zo, leidinggeven weer zus, dit gedrag hoort, dat gedrag hoort niet, maar dat juist wel. Overtuigingen helpen mij om dagelijks te functioneren. Maar ze zijn ook te onderzoeken. Ze veranderen wanneer ik er met iemand over praat of wanneer ik ervaringen opdoe die niet stroken met de beelden.
In begeleiding kun je dit bewust mee maken. Door te spelen met overtuigingen, door in het gesprek te onderzoeken wanneer ze wel of niet of meer of minder geldig zijn, door iets nieuws mee te maken. Dat maakt supervisie en coaching zo mooi: je bent vrij om te experimenteren, naar nieuwe wegen te zoeken, te bewegen en terug te deinzen. Het vertrouwde wordt vreemd en het vreemde vertrouwd.